رابطه مستقیم ردیابهای تناسب اندام با سلامت روان
تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۳۱۸۱۱
ورزش میتواند سلامت شناختی و روانی شما را بهبود بخشد، اما همه اشکال و شدت ورزش بر مغز تاثیر نمیگذارد. بر اساس مطالعه جدید دارتموث، اثرات ورزش بسیار ظریفتر است، زیرا شدت خاص ورزش در یک دوره زمانی طولانی با جنبههای مختلف حافظه و سلامت روان مرتبط است. این یافتهها در Scientific Reports منتشر شده است و بینشی را در مورد چگونگی بهینه سازی ورزش ارائه میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جرمی منینگ، نویسنده اصلی این مقاله، استادیار علوم روانشناسی و مغز در دارتموث، میگوید: «سلامت روان و حافظه برای تقریبا هر کاری که ما در زندگی روزمره انجام میدهیم، مرکزی هستند. مطالعه ما در تلاش است تا پایهای برای درک اینکه چگونه شدتهای مختلف تمرین بدنی بر جنبههای مختلف سلامت روانی و شناختی تاثیر میگذارد، ایجاد کند».
محققان از ۱۱۳ کاربر Fitbit خواستند تا یکسری تست حافظه انجام دهند، به برخی از سوالات در مورد سلامت روان خود پاسخ دهند و دادههای تناسب اندام خود را از سال قبل به اشتراک بگذارند. آنها انتظار داشتند که افراد فعالتر، عملکرد حافظه و سلامت روانی بهتری داشته باشند، اما نتایج متفاوتتر بود. افرادی که تمایل به ورزش با شدت کم داشتند در برخی از وظایف حافظه بهتر عمل کردند در حالی که افرادی که با شدت بالا ورزش میکردند در سایر وظایف حافظه عملکرد بهتری داشتند. شرکتکنندگانی که فعالیت شدیدتری داشتند، سطوح استرس بالاتری را نیز گزارش کردند، در حالی که افرادی که به طور منظم با شدت پایینتر ورزش میکردند، میزان کمتری از اضطراب و افسردگی را نشان دادند.
تحقیقات قبلی اغلب بر روی تاثیرات ورزش بر حافظه در یک بازه زمانی نسبتا کوتاه در چند روز یا چند هفته متمرکز بوده است، اما محققان دارتموث بررسی این تاثیرات در مقیاس زمانی بسیار طولانیتری بودند. دادهها شامل تعداد گامهای روزانه، میانگین ضربان قلب، مدت زمان صرف شده برای ورزش در مناطق مختلف ضربان قلب طبق تعریف Fitbit (استراحت، خارج از محدوده، سوزاندن چربی، کاردیو یا اوج) و سایر اطلاعات جمعآوریشده بود.
چهار نوع کار حافظه مورد استفاده در این مطالعه برای بررسی جنبههای مختلف تواناییهای شرکتکنندگان در بازههای زمانی مختلف طراحی شدهاند. دو مجموعه از کارها با هدف آزمایش حافظه «اپیزودیک» بود، همان نوع حافظهای که برای به خاطر سپردن رویدادهای زندگی استفاده میشد. مجموعه دیگری از وظایف برای آزمایش حافظه «فضایی» طراحی شده است، همان نوع حافظهای که برای به خاطر سپردن مکانها استفاده میشود، مانند جایی که شخصی ماشین خود را پارک کرده است. آخرین مجموعه از وظایف، حافظه «تداعی» را آزمایش کرد که مربوط به توانایی به خاطر سپردن ارتباطات بین مفاهیم یا دیگر خاطرات میشد.
شرکتکنندگانی که در سال گذشته فعالتر بودند، به طور کلی عملکرد حافظه بهتری را نشان میدادند، اما حوزههای خاص بهبود بستگی به نوع فعالیتی که افراد انجام میدادند، داشت. محققان دریافتند شرکتکنندگانی که اغلب با شدت متوسط ورزش میکردند، در وظایف حافظه اپیزودیک بهتر عمل میکردند، در حالی که شرکتکنندگانی که اغلب با شدت بالا ورزش میکردند، در وظایف حافظه فضایی بهتر عمل کردند. شرکت کنندگان کم تحرکی که به ندرت ورزش میکردند تمایل داشتند در وظایف حافظه فضایی بدتر عمل کنند.
محققان همچنین ارتباط بین سلامت روان شرکت کنندگان و عملکرد حافظه آنها را شناسایی کردند. شرکتکنندگانی که دارای اضطراب یا افسردگی خود گزارششده بودند، در وظایف حافظه فضایی و تداعی بهتر عمل میکردند، در حالی که آنهایی که اختلال دوقطبی گزارششده از خود داشتند، در وظایف حافظه اپیزودیک بهتر عمل میکردند. شرکتکنندگانی که سطوح بالاتری از استرس را گزارش کردند، در وظایف حافظه انجمنی عملکرد بدتری داشتند.
بیشتر بخوانید
کشف دارویی که میتواند جایگزین ورزش شودمنینگ میگوید: هنگامی که صحبت از فعالیت بدنی، حافظه و سلامت روان میشود، یک پویایی واقعا پیچیده در بازی وجود دارد که نمیتوان آن را در جملاتی مانند «پیاده روی حافظه شما را بهبود میبخشد» یا «استرس به حافظه شما آسیب میرساند» خلاصه کرد. به نظر میرسد اشکال خاصی از فعالیت بدنی و جنبههای خاصی از سلامت روان بر هر جنبه از حافظه تثیر متفاوتی میگذارد.
با تحقیقات بیشتر، تیم میگوید که یافتههای آنها میتواند کاربردهای هیجان انگیزی داشته باشد. منینگ میگوید: به عنوان مثال، برای کمک به دانشآموزان برای آماده شدن برای امتحان یا کاهش علائم افسردگی، میتوان رژیمهای ورزشی خاصی را برای کمک به بهبود عملکرد شناختی و سلامت روان طراحی کرد.
منبع:مدیکال اکسپرس
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمانمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: فعالیت بدنی سلامت روان ورزش کردن شرکت کنندگانی ورزش می کردند سلامت روان بهتر عمل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۳۱۸۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم؟ علم پاسخ می دهد
همه ما می دانیم که باید زمان بیشتری را به فعالیت بدنی اختصاص دهیم و کمتر بنشینیم و بی تحرک باشیم. اما زمان ایدهآل برای هر یک از این فعالیت ها در طول روز چقدر است؟
یک مطالعه استرالیایی نشان داده که ایستادن حداقل به مدت پنج ساعت در روز برای سلامتی ضروری است.
به گزارش روزیاتو، محققان دقیقاً کشف کردهاند که برای داشتن و حفظ قلب سالم، هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم.
کارشناسان سالها هشدار دادهاند که عدم تحرک و نشستن بیش از حد در طول روز خطر مشکلات سلامتی متعددی از جمله افزایش وزن، دیابت نوع ۲، سرطان و حتی مرگ زودهنگام را افزایش میدهد.
اکنون تیمی از محققان می گویند که ما باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم.
تنها دو ساعت در روز را باید به ورزش های سنگین مانند ورزش در باشگاه یا پیادهروی سریع اختصاص دهید.
انجام ورزش های سبک، مانند انجام کارهای خانه یا درست کردن شام، باید دو ساعت دیگر را به خود اختصاص دهد.
وقتی نوبت به خواب می رسد، هشت ساعت و بیست دقیقه را برای خوابیدن کنار بگذارید.
اما به گفته محققان، افراد تنها زمانی مزایای ماندگار این اقدامات را بر سلامت قلب خود تجربه خواهند کرد که این فعالیت ها را به طور منظم انجام دهند.
دکتر کریستین برکنریج، نویسنده این مطالعه و کارشناس فیزیولوژی ورزش در دانشگاه فناوری سوئینبرن تصریح کرد:
برای نشانگرهای متنوع سلامت، از اندازه دور کمر گرفته تا سطح گلوکز ناشتا، سطوح مختلفی از هر رفتار در نظر گرفته می شود.
این تجزیه و تحلیل طیف گسترده ای از نشانگرهای سلامت را در بر می گیرد و هدف آن سلامت کلی بدن است.
البته همیشه حرکت کردن و فعالیت تا جایی که میتوانید توصیه میشود. به خصوص زمانی که زندگی بسیاری از ما جلوی نمایشگرها می گذرد.
انجام فعالیتهای بدنی و خوابیدن، به سلامت متابولیک قلبی ما کمک میکند.
محققان داده های بیش از ۲,۳۰۰ داوطلب ۶۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. یک چهارم آنها دیابت نوع ۲ داشتند.
آنها فعالیت داوطلبین را به مدت هشت روز بررسی کرده و کل زمان نشستن، ایستادن و خوابیدنشان را محاسبه کردند.
سپس این تیم نشانگرهای سلامت را در میان شرکتکنندگان از جمله اندازه دور کمر، سطح گلوکز و انسولین مقایسه کردند.
آنها دریافتند کسانی که نشانگرهای «بهینه ای» دارند، به طور قابل ملاحظه ای زمان کمتری را برای نشستن و زمان بسیار بیشتری را برای انجام فعالیت های بدنی صرف می کنند.
افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و دارای «ترکیب بهینه به طور متوسط» نیز زمان بیشتری را به خواب اختصاص می دادند.
محققان در مقالهای در مجله Diabetologia افزودند:
بیتحرکی روی سلامت قلب تاثیر می گذارد. زمان بیشتری که برای انجام فعالیت های بدنی صرف می شود، با حساسیت به انسولین، کاهش درصد چربی و کاهش سطوح تریگلیسرول و کلسترول همراه است.
با این حال، محققان اذعان کردند که این دادهها صرفاً یک «توصیه» است و زمان هر فعالیت باید «واقعبینانه و متعادل» باشد.
ممکن است مشکلاتی در جمعآوری دادهها در تمایز دقیق مدت زمان اختصاص داده شده به هر یک از انواع فعالیتهای اندازهگیری شده در شرکتکنندگان وجود داشته باشد.
به عنوان مثال، در این پژوهش ایستادن بسیار شبیه به فعالیت بدنی سبک ثبت می شد.
این که زمان خود را به جای انجام فعالیت های بدنی با چه کاری جایگزین کنید هم به طور طبیعی بر نتایج تأثیر میگذارد.
به عنوان مثال، اگر خوابیدن جایگزین زمان ورزش شود، ممکن است برای سلامتی مضر باشد، اما اگر جایگزین زمان نشستن و عدم تحرک شود، مفید است.
به همین دلیل است که ما به دستورالعملهای یکپارچه ای با در نظر گرفتن طیف کامل رفتار انسانی نیاز داریم.
اگرچه اختصاص دادن زمان بیشتری به ورزش کردن توصیه می شود، اما انجام ۱۰ ساعت ورزش و حذف ساعات نشستن عملاً امکانپذیر نیست. استفاده از زمان باید واقعبینانه و متعادل باشد.
همچنین باید اذعان کنیم که این داده ها توصیه ای برای یک فرد بزرگسال سالم و توانا است. همه ما شرایط مختلفی داریم و مهمتر از همه، حرکت کردن و فعالیت باید سرگرمکننده باشد.
در حالی که محققان محاسبه کردهاند که بزرگسالان به طور ایدهآل باید چه هدفی را از نظر فعالیت داشته باشند، حتی اگر به این اهداف دقیق نرسند، همچنان احتمالاً از انجام فعالیت های بدنی سود خواهند برد.
به عنوان مثال، انجام ورزش به مدت ۱ ساعت در روز همچنان برای شما مفید است، حتی اگر دقیقاً دو ساعت در روز ورزش نکنید.
کانال عصر ایران در تلگرام